Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον εξεγερμένο λαό της Γαλλίας | Δευτέρα 3/7, 19:00 στο Γαλλικό Προξενείο (επί της Λεωφόρου Στρατού)

Tout le monde deteste la police | Αλληλεγγύη στον εξεγερμένο λαό της Γαλλίας!

Στις 28/6/2023, αστυνομικοί στο Παρίσι στήνουν μπλόκο στον 17χρονο Ναέλ Μ., ντελιβερά γαλλο-αλγερινής καταγωγής που διέμενε στη Ναντέρ, δυτικό προάστιο του Παρισιού. Σε βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο φαίνεται ότι ένας εκ των δύο αστυνομικών που πραγματοποιούσαν τον έλεγχο απείλησε τον Ναέλ, λέγοντάς του ότι αν δε σταματήσει και δε συνεργαστεί, θα τον πυροβολήσει στο κεφάλι! Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο αστυνομικός πυροβολεί εξ επαφής τον 17χρονο Ναέλ, μέσα από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου του. Το αμάξι του Ναέλ προσέκρουσε σε μια πινακίδα λίγα μέτρα πιο μακριά και ο 17χρονος έχασε τη ζωή του. Πρόκειται για μια εν ψυχρώ κρατική δολοφονία, με σαφή ρατσιστικά και ταξικά κριτήρια.

Η αστυνομία ισχυρίζεται ότι οι δύο αστυνομικοί βρίσκονταν σε νόμιμη άμυνα, διότι κινδύνευαν να εμβολιστούν από το αυτοκίνητο του Ναέλ, ο οποίος νωρίτερα παραβίασε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Το οπτικοακουστικό υλικό που είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο διαψεύδει κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς των μπάτσων. Μάλιστα, το συνδικαλιστικό όργανο της γαλλικής αστυνομίας εξέδωσε ανακοίνωση στηρίζοντας τους αστυνομικούς που ενεπλάκησαν στη δολοφονία, αναπαράγοντας την ψευδή και καταρριφθείσα εκδοχή της άμυνας. Με περισσό θράσος έσπευσαν να κατηγορήσουν τους γονείς του θύματος, υποδεικνύοντάς τους ως τους υπαίτιους της δολοφονίας του γιου τους, γιατί δεν τον ανέθρεψαν σωστά!

Τα ψέματα της γαλλικής αστυνομίας και η ρατσιστική προπαγάνδα κατέκλυσαν τα γαλλικά καθεστωτικά ΜΜΕ και τον καθεστωτικό τύπο. Ο πρόεδρος Μακρόν απηύθυνε δημόσια έκκληση για εθνική συμφιλίωση, ψυχραιμία, έδωσε υπόσχεση ότι θα εξεταστεί εις βάθος το περιστατικό και υπέδειξε στους γονείς ανά την επικράτεια να συγκρατήσουν και περιορίσουν τα παιδιά τους, για να μη διαδηλώσουν και να μην εξεγερθούν στους δρόμους.

Εις μάτην όμως όλες αυτές οι φοβικές εκκλήσεις και νουθεσίες της εξουσίας, προκειμένου να προλάβει τις επικείμενες ταραχές και την εκδηλούμενη εξέγερση. Όσα προληπτικά μέτρα και να ληφθούν, όσα ψέματα και συκοφαντίες και να ειπωθούν από τους δημοσιογραφικούς ταγούς της εξουσίας, καμία κρατική δολοφονία δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή της δολοφονίας, νεαροί, αφρικανικής κυρίως καταγωγής, γεμάτοι οργή έσπευσαν στο σημείο της δολοφονίας, για να πετάξουν πέτρες σε διερχόμενα οχήματα της αστυνομίας. Η οργή γρήγορα κλιμακώθηκε και επεκτάθηκε και στα υπόλοιπα προάστια του Παρισιού, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, όπως στη Λυών, τη Μασσαλία, τη Γκρενόμπλ, την Τουλούζη κ.α. . Από τις 28/6, με αφορμή αυτήν την κρατική δολοφονία με θύμα τον Ναέλ, πραγματοποιούνται μαζικές διαδηλώσεις και ξεσπούν σφοδρές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής του γαλλικού κράτους ανά την επικράτεια. Οι εξεγερμένοι απαντούν με βία στη βία της εξουσίας. Καίνε δημαρχεία, περιπολικά και αστυνομικά τμήματα, σπάνε τζαμαρίες πολυεθνικών καταστημάτων, απαλλοτριώνουν ATM και οπλισμό.

Η δολοφονία του Ναέλ από Γάλλους αστυνομικούς δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο ή τυχαίο περιστατικό. Η εξουσία δολοφονεί μέσω των πραιτοριανών της. Και αυτό ο γαλλικός λαός και ειδικά τα πιο υποτιμημένα, φτωχοποιημένα και περιθωριοποιημένα τμήματά του το γνωρίζουν πολύ καλά, για αυτό και πρωτοστατούν στις συγκρούσεις. Μόνο το 2022 13 άνθρωποι δολοφονήθηκαν από τη γαλλική αστυνομία σε περιπτώσεις “ελέγχων”. Το ίδιο το νομικό πλαίσιο ενθαρρύνει την αυθαιρεσία και την ατιμωρησία των αστυνομικών, καθώς το 2017 ψηφίστηκαν νόμοι που επιτρέπουν την οπλοχρησία των αστυνομικών σε περίπτωση “μη συμμόρφωσης του υπόπτου”. Όπως συμβαίνει χαρακτηριστικά και στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ελλάδα (με πρόσφατα παραδείγματα τις αστυνομικές δολοφονίες των νεαρών Ρομά Φραγκούλη και Σαμπάνη), έτσι και στη Γαλλία, η αστυνομία δε λογαριάζει το ίδιο όλες τις ανθρώπινες ζωές. Αν είσαι φτωχός/φτωχή, εργάτης/εργάτρια, μετανάστης/μετανάστρια, αν δεν αναπαράγεις πιστά τα πατριαρχικά πρότυπα, αν συμμετέχεις σε μια διαδήλωση ή αγωνίζεσαι ενάντια στην καπιταλιστική και κρατική βαρβαρότητα, τότε η ζωή σου έχει ελάχιστη ή ακόμα και μηδαμινή αξία. Πάντως σίγουρα δεν μπαίνει στο ίδιο ζύγι με τη ζωή ενός πλούσιου, ενός επιχειρηματία, ενός αστού πολιτικού ή ενός υπηρέτη της εξουσίας (είτε αυτός βρίσκεται στα σώματα ασφαλείας είτε στα καθεστωτικά ΜΜΕ).

Απέναντι σε αυτήν την εξεγερτική συνθήκη που ταράζει τα θεμέλια της αστικής εξουσίας στη Γαλλία, η άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό οχυρώνονται και οργανώνουν την καταστολή. Η Γαλλία ουσιαστικά τελεί υπό καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Πάνω από 60.000 αστυνομικοί και βοηθητικά σώματα καταστολής έχουν αναπτυχθεί στους δρόμους, όπου έχει κάνει την εμφάνισή του μέχρι και ο στρατός με τεθωρακισμένα. Δύο άνθρωποι ήδη έχουν χάσει τη ζωή τους. Ένας 19χρονος έπεσε από στέγη, στην προσπάθειά του να αποφύγει την σύλληψη, ενώ ένας 50χρονος στη Γουιάνα δέχτηκε αδέσποτη σφαίρα. Οι συλληφθέντες και οι τραυματίες είναι εκατοντάδες. Η αστική δημοκρατία έχει απογυμνωθεί πλήρως στη Γαλλία και δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Τώρα που βράζει η κοινωνική οργή και απειλείται η καθεστηκυία τάξη, τα προνόμια και η εξουσία των οικονομικών και πολιτικών ελίτ, επιστρατεύεται η ωμή, δολοφονική βία από το καθεστώς. Η αστική δημοκρατία, δηλαδή η δικτατορία του κεφαλαίου, ανάλογα με τις συνθήκες της ταξικής πάλης και τις ανάγκες της άρχουσας τάξης που υπηρετεί, μπορεί να μετασχηματίζει τον εαυτό της προς μορφές που προσιδιάζουν περισσότερο σε αυταρχικά, μιλιταριστικά καθεστώτα. Ο ομαλός κοινοβουλευτικός βίος ανταποκρίνεται μόνο στις περιόδους της κοινωνικής ειρήνης και της ήττας των ταξικών, ανατρεπτικών κινημάτων των από τα κάτω. Οι ταξικές αντιθέσεις, τα προνόμια και η εξουσία των ισχυρών όμως στηρίζονται στη βία και τον καταναγκασμό και με τα ίδια μέσα περιφρουρούνται.

Ο καπιταλισμός είναι ένα βάρβαρο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης, που στηρίζεται στην απομύζηση της μισθωτής εργασίας και την υποτίμηση των πολλών για την παρασιτική και προνομιακή διαβίωση των λίγων. Ο καπιταλισμός σε κρίση όμως δεν έχει να υποσχεθεί απολύτως τίποτα στους πολλούς, στους φτωχούς, σε όσους αναγκαστικά στηρίζουν την επιβίωσή τους αποκλειστικά και μόνο στην πώληση και την εκμετάλλευση της εργασιακής τους δύναμης. Η βαθιά συστημική κρίση από την οποία δεν μπορεί να συνέλθει ο καπιταλισμός, αναγκάζει τα κράτη να εφαρμόζουν ολοένα και πιο άγριες, ταξικές, αντιλαϊκές πολιτικές, παίρνοντας πίσω κατακτήσεις αγώνων της εργατικής τάξης. Για να μπορέσουν να ψηφιστούν και να υλοποιηθούν, λοιπόν, η περιστολή του κράτους πρόνοιας, οι ιδιωτικοποιήσεις, η περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας και το ξήλωμα μιας σειράς δικαιωμάτων, για να υπομείνουν την ανεργία, τη φτώχεια και την ανέχεια οι από τα κάτω, τα κράτη στρατιωτικοποιούνται. Αντί να γίνουν δαπάνες για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, αντί να εξασφαλιστεί η πρόσβαση του κοινωνικού συνόλου σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες (βλ. νερό, ρεύμα, στέγαση), αντί να ενισχυθούν πραγματικά οι μισθοί των εργαζομένων, τα κρατικά κονδύλια κατευθύνονται προς την αστυνομία, τον στρατό, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, την εκκλησία και διαπλεκόμενους καπιταλιστές/εργολάβους. Με λίγα λόγια, η αστική τάξη θωρακίζεται και ενισχύει όλους τους υποστηρικτικούς της μηχανισμούς, για να προλάβει, να περιορίσει και να αντιμετωπίσει μια κοινωνική εξέγερση που δύναται να αναπτυχθεί λόγω των δυσχερών υλικών συνθηκών και του αβέβαιου και ζοφερού μέλλοντος που παρουσιάζει στους πολλούς ο καπιταλισμός.

Όσο οξύνονται οι ταξικές αντιθέσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, τόσο το κυρίαρχο σύστημα θα προσπαθεί να διαιρεί τους καταπιεσμένους με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του. Με ρητορικές και πολιτικές που ενέχουν στον πυρήνα τους τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, τον σεξισμό, τον συντηρητισμό και τον ανορθολογισμό, προσπαθώντας να κανονικοποιήσει αυτές τις αντιλήψεις και τις πρακτικές, τόσο στον δημόσιο λόγο όσο και στις συνειδήσεις των από τα κάτω. Αυτό δεν πρόκειται όμως να το επιτρέψουμε. Δε θα ζήσουμε σε κοινωνία τεράτων! Να μη συνηθίσουμε τον θάνατο και την υποτίμηση των ζωών μας, ούτε να ανεχτούμε να καταστεί η κοινωνία ένα σιωπηλό νεκροταφείο κατακερματισμένων μονάδων που θα κοιτούν αποκλειστικά τον εαυτό τους και θα υποτάσσονται δουλικά στους δυνάστες τους, τρώγοντας τη σάρκα του διπλανού τους. Να κατευθύνουμε, λοιπόν, όλες μας τις δυνάμεις στην οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης και αυτοάμυνας. Να οργανώσουμε την τάξη μας, για να αντιπαλέψουμε τις άγριες επιθέσεις και τη βαρβαρότητα της αστικής τάξης και των κρατών. Για όλους αυτούς τους λόγους, ο αγώνας του εξεγερμένου λαού στη Γαλλία είναι και δικός μας αγώνας. Γιατί, η ενίσχυση των αγώνων και της θέσης της εργατικής τάξης, αλλά και η ίδια η ανατροπή του καπιταλισμού, μπορούν να ευοδωθούν μόνο με όπλο τη διεθνιστική, ταξική αλληλεγγύη των όπου γης καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων μαζών.

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΖΕΤΑΙ, ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΖΟΝΤΑΙ – Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΟΝ 17ΧΡΟΝΟ ΝΑΕΛ, ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ:

ΔΕΥΤΕΡΑ 3/7, 19:00 ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
e-mail επικοινωνίας: lib_thess@hotmail.com
blog: libertasalonica.wordpress.com