Κινητοποιήσεις ενάντια στην πράσινη ανάπτυξη και τη λεηλασία της φύσης: i) Μικροφωνική συγκέντρωση: Παρασκευή 19/6, 18:00 στις ομπρέλες στη Νέα Παραλία ii) Πορεία: Σάββατο 20/6, 12:00 στην Καμάρα

«Μέχρι να ανακτηθεί η κοινωνία από μια αδιαίρετη ανθρωπότητα που θα χρησιμοποιεί τη συλλογική της ευφυΐα, τα πολιτισμικά της επιτεύγματα, τις τεχνολογικές καινοτομίες, την επιστημονική γνώση και την εγγενή της δημιουργικότητα προς όφελος δικό της και του φυσικού κόσμου, όλα τα οικολογικά προβλήματα θα έχουν τις ρίζες τους στα κοινωνικά προβλήματα.»

Murray Bookchin

Ο κυρίαρχος κοινωνικός σχηματισμός, στον οποίο όλοι μας διαβιούμε, διέπεται από τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και από ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο εποικοδόμημα που θωρακίζει την εξουσία και τα προνόμια της άρχουσας τάξης, δηλαδή των κεφαλαιοκρατών. Ο βασικός πυλώνας του καπιταλιστικού συστήματος είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο μέσα από την απομύζηση της μισθωτής εργασίας και της καταχρηστικής κοινωνικής σύμβασης της ατομικής ιδιοκτησίας. Όλο το σύμπλεγμα εξουσίας των καπιταλιστών εδράζεται πάνω στη βία και τον εξαναγκασμό. Οι υλικές ταξικές αντιθέσεις είναι αυτές που γεννούν την εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς η ίδια η φύση υπάγεται στην εξυπηρέτηση του καπιταλιστικού κέρδους ως ένα ακόμη εμπόρευμα. Ο αδιάκοπος καπιταλιστικός ανταγωνισμός είναι αυτός που ευθύνεται για την παγκόσμια οικολογική κρίση, η οποία απειλεί με επαχθείς όρους τη βιωσιμότητα του πλανήτη.

Τα αφεντικά και το πολιτικό τους προσωπικό έχουν κατασκευάσει και προπαγανδίζουν ακολούθως το ιδεολόγημα της πράσινης ανάπτυξης και της πράσινης επιχειρηματικότητας προσπαθώντας να μας πείσουν πως υπάρχουν περιθώρια εξομάλυνσης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, δίχως να θίγουν, βέβαια, τον ίδιο τον πυρήνα των κυρίαρχων παραγωγικών και κοινωνικών σχέσεων. Αυτά τα κάλπικα επικοινωνιακά τεχνάσματα αποσκοπούν μονάχα στην εξαγορά της κοινωνικής συναίνεσης, ώστε να μην ορθώνονται από την κοινωνική βάση αντιστάσεις ενάντια στα σχέδια πλουτισμού της κεφαλαιοκρατικής ολιγαρχίας, η οποία δε λογαριάζει καθόλου τους από τα κάτω και το φυσικό περιβάλλον.

Η ενέργεια αποτελεί πεδίο επενδύσεων και κερδοφορίας για τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Το ελληνικό κράτος και η εγχώρια αστική τάξη, μέσα από τη στρατηγική τους πρόσδεση στον άξονα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, επιδιώκουν να μετατρέψουν την ελλαδική επικράτεια, πέρα από απέραντη στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ, σε ισχυρό ενεργειακό κόμβο, καθώς επιφορτίζονται με την ενεργειακή τροφοδοσία των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, το ελληνικό κράτος αποτελεί μέλος του ενεργειακού-στρατιωτικού άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου-Αιγύπτου και προωθεί την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου East Med και της διασύνδεσης Euro-Asia Interconnector για τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, πριμοδοτεί και την περάτωση της κατασκευής του διαδριατικού αγωγού φυσικού αερίου, γνωστού ως TAP, ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Κασπία στα κράτη της Δυτικής Ευρώπης. Αξίζει, μάλιστα, να αναφερθεί πως μέσα από νόμους της 4ετίας 2006-2010 οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) καθορίστηκαν ως επένδυση ύψιστης εθνικής σημασίας, γεγονός που καταδεικνύει τη σημασία που έχουν οι επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας ως τμήμα της συνολικότερης στρατηγικής της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης κατά την τρέχουσα ιστορική συγκυρία. Την ίδια στιγμή, όμως, πλατιές μάζες της κοινωνικής βάσης αποκλείονται από την πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια και το νερό, ως αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας και ταξικής αφαίμαξης των από τα κάτω, που επιτάσσουν οι ανάγκες του ντόπιου και του διεθνούς κεφαλαίου, αλλά και εξαιτίας του πληθωρισμού. Κι ας μην ξεχνάμε πως οι απαιτήσεις της διεθνούς οικονομικής επιτροπείας και της δημοσιονομικής εποπτείας υπαγορεύουν ρητά τη βαθμιαία ιδιωτικοποίηση της ενέργειας. Αυτή η κατεύθυνση πρόκειται να εντείνει ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς στην πρόσβαση στην ενέργεια, καθώς οι ιδιωτικοποιήσεις πάντοτε σημαίνουν αυξημένα τιμολόγια, πιο ασφυκτικές πιέσεις για την εξόφληση των λογαριασμών, αλλά και υποβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών, όπως και συμπιεσμένους προς τα κάτω μισθούς για τους εργαζόμενους στον σχετικό κλάδο.

Στις 4/5/2020, μέσα στον πανικό της πανδημίας του covid-19 και τη σχετική ακινητοποίηση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσε προς ψήφιση στη Βουλή το νέο αντι-περιβαλλοντικό πολυνομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε τελικά στις 5/5/2020 με fast track διαδικασίες, είναι κομμένο και ραμμένο στη στρατηγική που έχει χαράξει η Ευρωπαϊκή Ένωση αναφορικά με την ενέργεια και την ανάπτυξη. Παρέχει ένα σωρό διευκολύνσεις για αμεσότερη και ελαστικότερη αδειοδότηση επενδύσεων που σχετίζονται με την πράσινη ανάπτυξη και ενέργεια. Ενδεικτικά, ορισμένα σημεία του πολυνομοσχεδίου που φανερώνουν την κατεύθυνση του είναι τα εξής: επιτάχυνση των διαδικασιών για έγκριση του έργου, στην ουσία καταργείται ο περιβαλλοντικός έλεγχος, καθώς η χρονική προθεσμία είναι μηδαμινή και αν παρέλθει χωρίς να δοθεί απάντηση από τις αρμόδιες αρχές, τότε θεωρείται ως συναίνεση, εκχωρείται ο έλεγχος των περιβαλλοντικών ελέγχων σε ιδιώτες, επιτρέπονται αυθαίρετα οι εξορυκτικές δραστηριότητες εντός περιοχών Natura 2000, εντός των δασικών εκτάσεων. Πρόκειται, λοιπόν, για το διαπιστευτήριο για να κάνουν χρυσές δουλειές οι κατασκευαστικές, ενεργειακές και διαμετακομιστικές πολυεθνικές και μονοπώλια. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο πως πολλοί «εναλλακτικοί» αστοί οικονομολόγοι έχουν «πέσει με τα μούτρα» τα τελευταία χρόνια για να υποστηρίξουν με τις περισπούδαστες έρευνες και αναλύσεις τους (πάντα με το αζημίωτο φυσικά) αυτήν την πολλά υποσχόμενη και ταχέως αναπτυσσόμενη βιομηχανία που φέρει μια οικολογική επίφαση. Εμείς θα χαρακτηρίζαμε την ιδεολογική υποστήριξη της πράσινης ανάπτυξης ως -καιροσκοπικό σίγουρα- αστικό περιβαλλοντισμό. Ο νέος περιβαλλοντικός, πλέον, νόμος δίνει το «πράσινο φως» για τη λεηλασία της φύσης, την καταστροφή βιοποικιλοτήτων και τοπικών κοινωνιών από το ανυπολόγιστο οικολογικό αποτύπωμα που θα αφήσουν πίσω τους αυτές οι επιχειρηματικές και επενδυτικές δραστηριότητες. Ακόμη, στις διατάξεις του νέου νόμου καταγράφεται ρητά η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, ενώ υπάρχει και ειδική αναφορά για την επέκταση του έργου διασύνδεσης Ελλάδας-Ιταλίας με τον αγωγό φυσικού αερίου IGI Poseidon, ώστε να περιλαμβάνει τη διασύνδεση με τον αγωγό East Med.

Απέναντι στην εξαθλίωση των ζωών μας και τη λεηλασία της φύσης από το κράτος και το κεφάλαιο, είναι επιτακτική ανάγκη να συσταθούν κοινοτικές αντιστάσεις και να εκκινήσουν οικολογικοί αγώνες. Ήδη ανά την επικράτεια υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα σύγκρουσης κατοίκων που αγωνίζονται, για να αποτρέψουν τα κατασκευαστικά έργα και τη λειτουργία μονάδων παραγωγής ενέργειας που απειλούν τις συνθήκες διαβίωσής τους, όπως και την ισορροπία των τοπικών και περιφερειακών οικοσυστημάτων. Αυτοί οι αγώνες είναι αναγκαίο να συνδεθούν και να δικτυωθούν, να δυναμώσουν μέσα από την αλληλεγγύη και τον κοινό τους βηματισμό προς μια αδιαμεσολάβητη, μαχητική, αντικαπιταλιστική και αντικρατική κατεύθυνση. Η συνεκτικότητα αυτών των αγώνων και η ταξική τους συγκρότηση είναι αυτή που μπορεί να υπερκεράσει τις θεσμικές αυταπάτες και τις επιχειρούμενες προσπάθειες εξαγοράς των αγώνων από τις τοπικές αρχές ή από τους διαφόρων ειδών πωλητές της ελπίδας. Εμείς εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όσους αγωνίζονται για τη ζωή, τη γη και την ελευθερία. Αυτόν τον αγώνα θα τον δώσουμε μαζί μέχρι τέλους, μέχρι να νικήσουμε!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΔΗΦΑΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ:

i) ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/6, 18:00, ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΝΕΑΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

ii) ΠΟΡΕΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 20/6, 12:00, ΚΑΜΑΡΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)

lib_thess@hotmail.com
libertasalonica.wordpress.com