ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 30/10
Σε αυτήν την πόλη είδαμε τα διάφορα φασιστοειδή να προσπαθούν να εμφανιστούν στο δρόμο με διάφορες αφορμές. Αλλά εμείς, ως αντιφασίστριες και αντιφασίστες, ανεξαρτήτως των αφορμών που οι φασίστες επικαλούνται για να βγουν από την τρύπα τους και να συσπειρώσουν διάφορους ρατσιστές, ελληνόψυχους, θρησκόληπτους, βλέπουμε το φασισμό ως το μακρύ χέρι του κεφαλαίου. Και για αυτό δε διαχωρίζουμε την πάλη μας απέναντι στο φασισμό από αυτή απέναντι στον καπιταλισμό. Ο φασισμός είναι η εντατικοποίηση της καπιταλιστικής συνθήκης της εξαίρεσης. Ο φασισμός μας θέλει δούλους των αφεντικών. Ο φασισμός εντείνει την παρανομοποίηση και την στρατικοποίηση της εργασίας, θέτοντας όρους εξόντωσης στο «περισσευούμενο» εργατικό δυναμικό.
Αντιλαμβανόμενοι τον κεντρικό ρόλο που καταλαμβάνει η αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας ως η σχέση/αντίθεση από την οποία (ανα)παράγεται η παρούσα -πάντα ιστορικά συγκεκριμένη- μορφή οργάνωσης του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων (καπιταλιστικός κοινωνικός σχηματισμός) και ταυτόχρονα, όντας μέρος της εργατικής τάξης, δεν μπορούμε παρά να προσεγγίζουμε και να ερμηνεύουμε κάθε σχέση εξουσίας εντός της καπιταλιστικής κοινωνίας από μια κατ’ εξοχήν, ταξική σκοπιά. Αυτό σημαίνει, καταρχάς, ότι προσπαθούμε να εντοπίζουμε και να αναδεικνύουμε την ειδικά καπιταλιστική μορφή της, τον τρόπο, δηλαδή, με τον οποίο η εκάστοτε εξουσιαστική σχέση λαμβάνει ταξική υπόσταση και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αποτελεί διαρκή τάση και ζωτική ανάγκη του κεφαλαίου να οργανώνει το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων με γνώμονα την (ανα)παραγωγή και κυκλοφορία της αξίας. Κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής, από τη θρησκεία, την μαζική (και μη) κουλτούρα, τις έμφυλες σχέσεις, τις ρατσιστικές ή εθνικές αφηγήσεις, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, το σύστημα υγείας, την καταστολή, τον εγκλεισμό οργανώνεται με γνώμονα τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης.
Ο φασισμός επιστρατεύτηκε στην απόλυτη μορφή του -ως επικρατών καθεστώς- σε μία εποχή που ο καπιταλισμός βίωνε την πιο βαθιά κρίση και παράλληλα βρίσκονταν αντιμέτωπος με τον κίνδυνο της γενικευμένης προλεταριακής επανάστασης. Ας μη γελιόμαστε: αν ο καπιταλισμός τον ξανά-χρειαστεί, ξέρει ότι πάντα τον έχει ως βέλος στη φαρέτρα του. Σήμερα τον χρειάζεται ως εργαλείο που δρα μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας: για να επιτίθεται σε συνδικαλιστές, αντιφασίστες, αναρχικούς, μετανάστες, χώρους αντίστασης, στέκια, καταλήψεις. Αύριο μπορεί και πάλι να δούμε αυτή τη μία χούφτα γελοίων να γίνεται κομμάτι της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, πόσο γρήγορα ολόκληρες χώρες στην Ασία σύρθηκαν στα πιο σκοταδιστικά καθεστώτα γιατί αυτό συνέφερε την κυριαρχία.
Ο καπιταλισμός χρειάζεται τον φασισμό για πολλούς λόγους: ως μέσο πειθάρχησης των πιο υποτιμημένων τμημάτων της τάξης μας (σήμερα κυρίως τις μετανάστριες και τους μετανάστες), ως μέσο διαίρεσης της τάξης (σε νόμιμους και χωρίς χαρτιά εργάτες, σε lgbtqia+ και straight, σε γυναίκες και άντρες κτλ) και ως μέσο αύξησης ή μείωσης της προσφοράς εργατικών χεριών στην παραγωγή.
Ο ρατσισμός – βασικός πυλώνας του φασισμού- είναι απαραίτητος μεταξύ πολλών άλλων σχέσεων καταπίεσης που «προσφέρουν» την ίδια υπηρεσία στο κεφάλαιο, για τη διαίρεση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων και τον κατακερματισμό των αντιστάσεών της. Οι διακρίσεις βάσει της κατεύθυνσης φύλου, της σεξουαλικής κατεύθυνσης, της ηλικίας, της «φυλής» και κάθε άλλης διαχωριστικής γραμμής (straight/ lgbtqia+, νόμιμος εργάτης/ χωρίς χαρτιά, γυναίκα/ άντρας, λευκός/ μαύρος, νέος/ γέρος κ.α.) καλλιεργούνται από την κυριαρχία επιμελώς και αναπαράγονται, τόσο υλικά (μισθολογικές διαφορές, αποκλεισμός κατηγοριών από την αγορά εργασίας κ.α.) όσο και ιδεολογικά. Ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί τις εκάστοτε σχέσεις εξουσίας (τις «παραλαμβάνει» από παλιότερα συστήματα, τις δημιουργεί, τις αναδιαρθρώνει, τις εντείνει), ώστε να υποτιμήσει το εμπόρευμα «εργασιακή δύναμη» και να κάμψει τις αντιστάσεις των από τα κάτω.
Ο ρατσισμός είναι επίσης απαραίτητος (και πάλι μεταξύ άλλων μορφών διακρίσεων) για να αποσύρεται από την παραγωγή το περιττό εργατικό δυναμικό. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα που προέκυψαν στην Ευρώπη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έκαναν πρώτα από όλα χρήση του ρατσισμού και της πατριαρχίας για να μειώσουν την προσφορά εργατικών χεριών. Η ανάγκη απόσυρσης τεράστιων κομματιών της εργατικής τάξης από την παραγωγή ήταν σαφής: ο ρατσισμός φρόντισε να ξεμπερδεύει με τους Εβραίους και τους Ρομά και ο σεξισμός με τις γυναίκες. Έτσι, ξαφνικά, με μεγάλα κομμάτια της τάξης μας να μη μετράν καν στις γραμμές των ανέργων, το «εθνικοσοσιαλιστικό όνειρο» με τα επιδόματα, τις πληρωμένες από το κράτος διακοπές και τις υποτιθέμενες ανέσεις της γερμανικής εργατικής τάξης έγινε πραγματικότητα: για όσους περίσσεψαν φυσικά.
Ο φασισμός αποτέλεσε την ενσάρκωση της απόλυτης μορφής όλων των εξουσιαστικών σχέσεων: ρατσισμός, εθνικισμός, σοβινισμός, μισογυνισμός, ομοφοβία, μιλιταρισμός…
Για εμάς ο φασισμός είναι γέννημα αυτού του κόσμου καταπίεσης, εκμετάλλευσης και εξαιρέσεων. Γι’ αυτό και αντιμετωπίζεται με ταξικούς όρους, ανατρέποντας το σύστημα που τον εκτρέφει και το οποίο αυτός πάντα υπηρετεί.
Δε θα μπούμε καν στη διαδικασία να πούμε τα προφανή περί καλλιτεχνικής ελευθερίας ή περί του δημαγωγικού-δεσποτικού ρόλου της σκοταδιστικής εκκλησίας (την οποία έχουμε άλλωστε συνολικά χεσμένη). Θα πούμε μόνο ότι τον αέρα που πήραν την προηγούμενη εβδομάδα, πρέπει να τους τον κόψουμε. Δε θα αφήσουμε την πόλη μας έρμαιο στους φασίστες και τους σκοταδιστές, όσο λίγοι και αν είναι, όσο γελοίοι και αν φαντάζουν.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΣΜΑ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ
17:00, ΚΑΜΑΡΑ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης – μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
lib_thess@hotmail.com
libertasalonica.wordpress.com
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης 