Κάλεσμα για Δικαστήριο ΒΙΟ.ΜΕ. – Παρασκευή 23/05
Υπάρχει ο κόσμος του αγώνα….
Από το 2006 μέχρι και σήμερα οι κάτοικοι της Χαλκιδικής βρίσκονται σε αγώνα ενάντια στην «χρυσή επένδυση» της Ελληνικός Χρυσός, ενάντια στην άνευ ορίων καταστροφή του open pit, των δύο τερατωδών φραγμάτων και των εννιά γεωτρήσεων, των χαβούζων μεταλλευτικών αποβλήτων, των αποψιλώσεων. Ενάντια στην μόλυνση των φυτών, των ζώων, των θαλασσών και της γης του τόπου με αρσενικό, βαραία μέταλλα και τοξικά απόβλητα.
Συγκροτώντας επιτροπές κατοίκων και Συντονιστικά, δημιουργώντας φυλάκιο στο δρόμο προς τα μεταλλεία, διοργανώνοντας πορείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συναυλίες, κατασκηνώσεις, πεζοπορίες, αποφάσισαν να αγωνιστούν ενάντια στην μετατροπή του τόπου τους σε τσιφλίκι κερδοφορίας του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Και την απόφαση αυτή δεν την σταμάτησε ούτε το ξύλο απ’ τα ΜΑΤ, ούτε τα κυνηγητά μέσ’ στο βουνό, ούτε οι απαγωγές και οι ξυλοδαρμοί, ούτε οι έφοδοι στα σπίτια.
Από το Σεπτέμβριο του 2011, οι εργάτες της ΒΙΟμηχανικής ΜΕταλλευτικής βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας. Μη επιλέγοντας μία στάση μοιρολατρίας και αναμονής δικαστικών ή θεσμικών λύσεων, από το Φεβρουάριο του 2013 «γύρισαν το γρανάζι» και έβαλαν το εργοστάσιο σε λειτουργία, δημιουργώντας το πρώτο αυτόδιαχειριζόμενο εργοστάσιο στην Ελλάδα. Από το Μάιο του 2014 λειτουργούν ως Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση. Με αμεσοδημοκρατικές και αντιιεραρχικές διαδικασίες, μακριά από τις γραφειοκρατικές και ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. διοργάνωσαν πορείες, συναυλίες, παζάρια με προϊόντα παραγωγών και άλλα δρώμενα στο εργοστάσιο, καραβάνια αλληλεγγύης που διέσχισαν όλη την Ελλάδα και πανελλαδικές συνελεύσεις. Έκαναν πράξη το σύνθημα «Αν δεν μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς», έδειξαν ότι η κατάληψη των μέσων παραγωγής και η αυτοδιαχείριση είναι εφικτά.
Και ο κόσμος της υποταγής…
Απέναντι στους αγωνιζόμενους κατοίκους και τους αλληλέγγυους της Χαλκιδικής βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή οι εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός. Κάποιοι έχοντας ήδη προσληφθεί κάποιοι μόνο με την υπόσχεση πρόσληψης, θύμισαν σε όλους μας ότι υπάρχει και αυτός ο κόσμος: ο κόσμος της υποταγής, ο κόσμος των ρουφιάνων. Το μακρύ χέρι του αφεντικού που αναλαμβάνει να τοποθετήσει μπάρες στο δρόμο προς την Ιερισσό, συρματοπλέγματα και κάμερες στα δέντρα, να συμπληρώσει με χαμόγελο τη δουλειά των κουκουλοφόρων σεκιούριτι. Αυτοί που ξυλοκοπούν κατοίκους και διοργανώνουν αντισυγκεντρώσεις υπέρ της μαμάς-εταιρίας, που πετροβολούν τους διαδηλωτές με τις -πάντα πρόθυμες- πλάτες των μπάτσων. Που έχουν απομακρυνθεί τόσο πολύ από κάθε έννοια αξιοπρέπειας που πραγματοποιούν πορεία στην Αθήνα, με την στήριξη των καναλιών, του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και όλων των υπόλοιπων παράσιτων τούτου του τόπου.
Τον είδαμε αυτό τον κόσμο και στην ΒΙΟ.ΜΕ. Τους είδαμε να στέκονται απέναντι στους εργάτες και να ζητάν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες πώλησης του οικοπέδου, να ειρωνεύονται τους εργάτες, να εμφανίζονται σε δικαστήρια τραμπουκίζοντας και βρίζοντας, να καταγγέλλουν την «παράνομη κατάληψη» του οικοπέδου και να υποστηρίζουν ότι οι διεκδικήσεις των εργατών σε δεδουλευμένα είναι αβάσιμες, να στηρίζουν την υποψηφιότητα της οικογένειας Φιλίππου για την διοίκηση της ΒΙΟ.ΜΕ, να κάνουν συναντήσεις με τη Σύνδικο και την Πρωτοδίκη. Τώρα καλούν για ακόμα μία φορά στο δικαστήριο που θα γίνει την Παρασκευή 22 Μαΐου και πάλι με σκοπό να τραμπουκίσουν τους εργάτες και τους αλληλέγγυους.
Αυτόν τον κόσμο της δυσωδίας τον έχουμε ζήσει όλοι μας στους χώρους εργασίας. Από τον ρουφιάνο της δουλειάς μας, στα τσιράκια του Μπόμπολα στη Χαλκιδική, στο μακρύ χέρι της Φιλίππου στη Θεσσαλονίκη, ο κόσμος του κινήματος οφείλει να περάσει από πάνω τους.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΜΑΪΟΥ, 09:00
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης 